4 Mayıs 2018 Cuma, 18:00
Mustafa Kemal Amfisi, İTÜ
Arkın Fescioğlu (*1993)
Üç Minyatür, piyano için (2018)
Canberk Duman, piyano
Emir Can Pehlivan (*1998)
Aspendos, viyolonsel ve piyano için (2017)
Beliz Güney, viyolonsel
Ceyda Ayanoğlu, piyano
Deniz Tuna (*1997)
Dört, yaylı üçlü için (2017)
Arda Güven, keman
Tayfun Çelikbilek, viyola
Beliz Güney, viyolonsel
Eray Efe Kiremitçi (*2000)
Üç Türevde Hatlar (2018)
Mehmet Ali Uzunselvi, bas blokflüt ve kafa deliği parçası
Salih Kartal (*1988)
Marsyas, flüt için (2018)
Ceren Dik, flüt
Buse Sönmez (*2004)
Kesikler, trombon için (2018)
Mehmet Ali Uzunselvi, trombon
Zeki Ateş Erdem (*1996)
Bassoon-Fagot (2017)
İlayda Ürkmez, fagot
Cahit Olgu Şenol, fagot
ARA
Hasan Barış Gemici (*1996)
Küçük Bir Şiddet Musikisi, yaylılar orkestrası için (2017)
I. keman: Hazal Saraçoğlu, Ece Naz Özonar, İberk Kaya, Furkan Ay, Zeynep Naz Yıldız
II. keman: İrem Bağışlayan, Şeyma Çoban, Eren Cemre Erden, Aslıhan Adlin
viyola: Geylan Irmak, Betül Çıkatay, Sinem Akatay, Gülce Özgürel
viyolonsel: Zeynep Ayşe Hatipoğlu, Damla Çekiç, Selin Kurt, Gökhan Sığırtmaç
kontrbas: Elif Güneş Sungur, Senay Sarıoğlu
Elif Ceyda Sert, şef
Volkan Akkoç (*1984)
Bedava, kadınlar korosu için (2013)
Şeytan, kadınlar korosu için (2018)
Sirene Kadınlar Korosu
soprano: Ayça Tunçel, Fulya Dila Çoban, Göksu Hazal Subaşı, Gözde Köse,
Hazal Karakaş, Merve Berrak, Sibel Demir, Sinem Akar, Zeynep Uzun
alto: Beril Özortakcı, Cansın Hazan Bayrak, Canan Bozkurt, Ece Esi,
Günselin Seda Çetinkaya, Merve Pala, Sezen Şeten, Zerrin Mete
Volkan Akkoç, şef
BESTECİ ÖZGEÇMİŞLERİ VE PROGRAM NOTLARI
ARKIN FESCİOĞLU
1993 yılında İzmir’de doğdu. Müziğe sekiz yaşında Ömer Er’den keman dersleri alarak başladı. 2011 yılında Yaşar Üniversitesi Kompozisyon Bölümü’ne kabul edildi ve burada Füsun Köksal’la kompozisyon, Payam Gül Susanni’yle piyano çalıştı. Besteci 2017 yılında Yunanistan’da yaz okulu olarak düzenlenen 3. Uluslararası Müzik Akademisi’ne katıldı. Halen Yaşar Üniversitesi’nde Füsun Köksal’la yüksek lisans eğitimini sürdürmektedir.
Üç Minyatür
Üç kısa bölümden oluşan eserin ilk bölümü glissando çalım tekniği üzerine kuruludur. Atak ve rezonans fikri üzerine kurulu olan ikinci bölümü, her biri dört kromatik sesten oluşan ve mümkün olduğunca hızlı ve düzensiz biçimde tekrar edilen farklı ses gruplarının arka planı oluşturduğu ve bunun üzerinde kısa, dizisel melodik fragmanların ön planda kullanıldığı bir üçüncü bölüm izler.
EMİR CAN PEHLİVAN
1998 yılında Samsun’da doğdu. Müzik eğitimine dokuz yaşında başladı. İlk ve orta öğreniminin ardından 2012 yılında Samsun Güzel Sanatlar Lisesi’nde keman ve piyano eğitimi almaya başladı. 2016 yılında Ankara Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nın kompozisyon bölümüne kabul edildi. Burada İvan Çelak’la bir yıl kompozisyon çalıştı. 2017 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nın kompozisyon bölümüne kabul edildi. Burada Hasan Uçarsu’yla armoni, Özkan Manav’la kompozisyon çalışmaktadır. Bugüne dek Gürer Aykal, Cemi’i Can Deliorman, Burak Tüzün, Rengim Gökmen, Paulo Vassalo Lourenco, Mark Andre gibi önemli isimlerin derslerine/çalıştaylarına katılma fırsatı bulan bestecinin müzikleri Ankara’da ve İstanbul’da (Sesin Yolculuğu 10’da) icra edilmiştir.
Aspendos
Antalya’da bulunan Aspendos Antik Tiyatrosu’ndan esinlenerek yazılmış olan Aspendos, genel karakteri ve kısıtlı ses dünyası ile spektral müziğe yakın durmaktadır. Herhangi bir sistematik yapıya bağlı kalınmadan yazılan müzik, gerek sınırlı ses dünyasıyla gerekse çalgı teknikleriyle tamamen sezgisel olarak yazılmıştır. Müziğin akışı içinde zaman zaman başvurulan çalgı teknikleri, Aspendos’u gerilimli bir ortama taşımaktadır. 2. bölümde beliren ve zıtlık oluşturan ritmik dokular, bizi hayal dünyamızda Aspendos’un atmosferine sürükler. (Üç bölümlü olan eserin bu konserde ilk iki bölümü seslendirilmektedir.)
DENİZ TUNA
1997 yılında İstabul’da doğdu. Beylikdüzü Âşık Veysel Güzel Sanatlar Lisesi Resim Bölümü’nde okudu. Müziğe lise 3. sınıfta piyano ve cura dersi alarak başladı. Lise 4. sınıftan itibaren Erkan Çavdaroğlu ile üç yıl boyunca kompozisyon ve solfej çalıştı. 2017 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nın Kompozisyon Sanat Dalı sınavını kazandı. Halen öğrenimini sürdürdüğü bu kurumda kompozisyon çalışmalarına Özkan Manav’la devam etmektedir.
Dört
Eser, ismini kullanılan seslerin sayısından alır. Müziğin gelişimi iki karşıt fikir olan pizzicato ve uzun ses malzemelerinin bazen art arda, bazen üst üste bindirilerek kurgulanmasıyla tasarlanmıştır. Bu karşıtlığın sunduğu imkânlar ve türlü jestlerin elverişliliği sorgulanır.
ERAY EFE KİREMİTÇİ
2000 yılında doğdu. On iki yaşına geldiğinde Kocaeli Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda Ozan Akyatan’la gitar, Mehmet Ali Uzunselvi’yle solfej çalışmaya başladı. On beş yaşında Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi’ne kabul edildi. Bu kurunda Kağan Korad’la gitar eğitimini sürdürdü. Kompozisyon çalışmalarına on yedi yaşında başladı. Halen lise kısmı öğrencisi olduğu Kocaeli Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda Mehmet Ali Uzunselvi’yle kompozisyon, Ozan Akyatan’la gitar eğitimini sürdürmektedir.
Üç Türevde Hatlar
İlk defa nota ve ritimler yerine sadece şekillerle bir müzik tasarladım. Noktalar staccato karakterinde daha net ve keskin, çizgiler tenuto karakterinde uzarken vazgeçer gibi, uzun ve bazen kayan sesler ise legato benzeri yayık ve sallanan karakterler olarak düşünüldü. Tutukluk yapmış gibi bazı lokal ve saplantılı tekrarları da unutmayalım. Üç Türevde Hatlar işte bu üç oyuncunun biçimdeki uzlaşması gibidir.
SALİH KARTAL
İstanbul’da doğdu. İTÜ TMDK Çalgı Bölümü’nün lise devresinden 2007 yılında başarıyla mezun oldu. Daha sonra İTÜ TMDK Kompozisyon Bölümü’nde lisans eğitimine başladı ve 2011 yılında birincilikle mezun oldu. Lisans eğitimi sürecinde, Erasmus değişim programı kapsamında bir yıl kadar İtalya’da Conservatorio Statele di Musica “Guiseppe Verdi” di Torino’da eğitim aldı. Daha sonra İTÜ MİAM’da yüksek lisans derecesini aldı. Kamran İnce, Adam Roberts, Eray Altınbüken, Münir Nurettin Beken, Oğuzhan Balcı ve Mete Sakpınar’la bestecilik çalıştı. Besteci, 2014-17 yılları arasında İTÜ TMDK Kompozisyon Bölümü’nde sözleşmeli öğretim görevlisi olarak çalıştı. İÜDK’de sanatta yeterlik öğrencisi olan Kartal, eşzamanlı olarak bestecilik çalışmalarını sürdürmektedir.
Marsyas
Marsyas, tanrı Apollon ve Marsyas arasında gerçekleşen ve kazananın kaybedene istediği cezayı verebileceği bir müzik yarışması efsanesini konu edinir. Apollon ve Marsyas yarışmanın sonunda berabere kalırlar. Fakat Apollon lirini ters çevirip aynı melodiyi tekrar çalar ve Marsyas’dan da aynısını yapmasını ister. Maryas flütü ters çevirip çalamadığında ise tanrı Apollon tarafından derisi yüzdürülerek cezalandırılır.
BUSE SÖNMEZ
2004 yılında doğan Buse Sönmez dört yaşında piyano, altı yaşında keman çalmaya başlamıştır. İlkokulu Özel İstek Uluğbey okulunda tamamlayan Sönmez, orta öğrenimine aynı kurumda devam etmektedir. Müzik eğitimine yaklaşık beş yıldır Mehmet Ali Uzunselvi’yle teori, piyano, armoni, kontrpuan ve kompozisyon çalışarak devam etmektedir.
Kesikler
Uzunca bir çizginin üzerine çeşitli yerlerinden kesikler attım ve karşıma çıkan tabloyu dikey ve sabit çizgiler üzerine yerleştirdiğimde sonuç bu çıktı. Bir süre sonra aradaki boşlukları da yazabileceğimi düşünüyorum.
ZEKİ ATEŞ ERDEM
1996 yılında İstanbul’da doğdu. Müziğe beş yaşında, Belçika’da aldığı piyano dersleriyle başladı. Yedi yaşına geldiğinde müzik eğitimine Académie de Musique César Franck de Visé’de devam etmeye başladı. Lise eğitimini Bursa Zeki Müren Güzel Sanatlar Lisesi’nde tamamladı. Lise eğitimini bitirdikten sonra Uludağ Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Kompozisyon ve Orkestra Şefliği Anasanat Dalı’na kabul edildi. Kompozisyon çalışmalarını Doç. Gökçe Altay’la sürdürmektedir.
Bassoon-Fagot
Besteci “bassoon” ve “fagot” kelimelerinden yola çıkarak bir eser yazmayı tasarladı. Temayı “bassoon”un B-A ve “fagot”un F-A-G notalarından oluşturdu ve bazı özel efektler kullanarak bu temayı geliştirdi. Temalara zıtlık içeren koral üslubunda bir kesit oluşturduktan sonra, dinamik bir röprizle eseri tamamladı.
HASAN BARIŞ GEMİCİ
1996 yılında Bursa’da doğdu. Müziğe dokuz yaşında Nejdet Kalender’den aldığı mandolin dersleriyle başladı. Lise eğitimini Bursa Zeki Müren Güzel Sanatlar Lisesi’nde tamamladı. 2014 yılında girdiği İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Kompozisyon Bölümü’nde Oğuzhan Balcı ve Eray Altınbüken’le kompozisyon ve analiz, Oğuz Usman’la klasik armoni, Nail Yavuzoğlu’yla caz armonisi, Feridun Öney ve Yeşim Altınel Çoban’la Türk makam müziği, Kandemir Basmacıoğlu’yla piyano çalıştı. Kompozisyon çalışmalarına halen Oğuzhan Balcı’yla devam etmektedir.
Küçük Bir Şiddet Musikisi
İçe kapanıklığın diplerinde dolanan bir ânı tasvir eden bu müzik, bestecinin kendi müziğine uyguladığı şiddeti yansıtmaktadır. Bestecinin imzası olan HBG (Si, Si bemol, Sol) notalarıyla başlayan müzik, gelgitlerle devam eder. Bu gelgitler bestecinin aklında takılı kalan düşünceli ruh haline dokunmaktadır. Bu ruh hali zamanla yumuşar ve dönüşüme uğrar. Dönüşüme uğrayan müzik, doruk notasına ulaştıktan sonra HBG motifinin dikey olarak gelmesiyle son bulur.
VOLKAN AKKOÇ
Müzik eğitimine altı yaşında, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda piyano öğrenimi görerek başladı. Yarı zamanlı piyano programından 2007 yılında mezun oldu. Konservatuvar eğitimine paralel olarak FMV Nişantaşı Işık Lisesi’nden mezun olduktan sonra Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Tarih Bölümü’nü bitirdi. İTÜ MİAM’da müzik teorisi yüksek lisansı ve İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda kompozisyon yüksek lisansı yaptı. Halen İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Kompozisyon ve Orkestra Şefliği Anasanat Dalı’nda sanatta yeterlik çalışmalarını sürdürmektedir. 2012 yılından beri bu kurumda öğretim görevlisi olarak da görev yapmaktadır. Koro şefliği ve koroda ses eğitimi kapsamında Elisenda Carrasco, Volker Hempfling, Hans-Dieter Reinecke, Denes Szabó, Frieder Bernius ve Georg Grün gibi birçok şefin ustalık sınıflarına katılmış, İTÜ MİAM’da Emin Güven Yaşlıçam’la orkestra şefliği çalışmıştır. Halen İÜDK’de Lisans Korosu ve Çocuk Korosu’nun şefliğini yürütmektedir. 2014 yılında TRT Gençlik Korosu’nun şefliğini yürütmüştür. 2014 yılından bu yana, kurucu şefi olduğu Türkiye’nin ilk çoksesli kadın korolarından Sirene’nin şefliğini ve müzik direktörlüğünü sürdürmektedir. 2017 yılında Sirene ile Almanya’da katıldığı 10. Uluslararası Johannes Brahms Koro Yarışması’nda en iyi şef ödülüne layık görülmüştür. 2018 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü tarafından düzenlenen 2. Çoksesli Koro Eseri Beste Yarışması’nda Yunus Emre’nin “Aşkından Yanar Yüreğim” şiiri üzerine bestesiyle 1.lik ödülünü kazanmıştır.
BEDAVA (şiir: Orhan Veli Kanık)
Türkiye’nin ilk çoksesli kadın korosu Sirene için bestelenen ilk eserdir. Üç bölmeli bir yapıdadır. İlk bölme sopranonun iki partisinin “bedava” ostinatosu üzerinden yola çıkar, diğer partilerin bu ostinatoya eklenmesiyle son bulur. Romantik ve lirik bir havanın hüküm sürdüğü ikinci bölme, ani tempo ve dinamik değişimleriyle sözlerin kinayeli anlamını çarpıcı bir biçimde öne çıkarır. Solo sopranonun lirik “su bedava” cümlesine, altoların ve sopranoların staccato ifadeli “acı” sözcüğü eşlik eder. “Kelle fiyatına hürriyet” cümlesi üzerinde solo sopranonun tek başına kalmasından sonra, “esirlik bedava” cümleciği soru-cevap biçiminde partiler arasında gelişerek eseri son bölmeye taşır. Üçüncü bölme, 1. ve 2. soprano partilerinde birbirini bir dörtlük arayla takip eden bir kanonla başlar. Altoların, “bedava yaşıyoruz” cümlesinden sonra bu kanona katılması, yükselen dinamik ve disonanslarla gerilimi doruk noktasına çıkarır. Son iki akor bu gerilimin çözülmesini müjdeler.
ŞEYTAN (şiir: Canan Apak Baysal)
Sen bilmediğim ufukların güneşi / Boşuna geçen zamanımsın
Sen içimin ateşi / Falımda çıkan şeytanımsın
Eser, alto partisinin tuttuğu dem üzerinde soprano partilerinin Nikriz makamını çağrıştıran girişiyle başlar, kontrapuntal tekniklerle işlenerek ilerler. Homofoni ile polifoninin iç içe geçtiği modal bir yapıyla süren eserin son bölmesi, tekrar eden ritmik hücrelerin hem çizgisel hem de dikey olarak iç içe geçmesiyle devam ederken, makamsallığı bu bütünün içinde yeniden eriterek son bulur. Minimalizmin izlerini taşıyan, aynı zamanda post-romantik bir dil kullanılan eserde makamsallık temelinden yola çıkan polifonik ilerleyiş zaman zaman homofoni ile birleşerek kendini duyurur. Armonik dil olarak modal bir yapıya sahip olan eser, bestecinin kompozisyon dili aracılığıyla geleneksel Türk müziği ile batının sanat müziğini organik olarak birleştirme iddiasını taşımaktadır.