6 Mayıs 2006 Cumartesi, 19:30
Mustafa Kemal Amfisi, İTÜ
Murat Yakın
Tantrum, solo flüt için
Burak Beşir, flüt
Tekin Okcebe
Kuartet, 2. Bölüm
Sevil Ulucan, 1. keman – Bahar Büyükgönenç, 2. keman
Beste Tıknaz, viyola – Gözde Öcal, viyolonsel
Özge Kocaman
Denemeler, yaylı dörtlü için
Sevil Ulucan, 1. keman – Bahar Büyükgönenç, 2. keman
Beste Tıknaz, viyola – Gözde Öcal, viyolonsel
Onur Yıldırım
Yaylı Dörtlü No. 1
Barış Karabulut, 1. keman – Alican Püskülcü, 2. keman
Güneş Özgeç, viyola – Önder Gider, viyolonsel
Aydın Karlıbel
Beyatlı Kantatı’ndan Üç Bölüm
– 1918
– Bedri’ye Mısralar
– Erzurum Gazeli
Zafer Erdaş, bariton
Aydın Karlıbel, piyano
Gökçe Ağ
Piyano Sonatı, “Şizofren”
I. Andante
II. Adagio
III. Andante espressivo
IV. Vivo
Güldiyar Tanrıdağlı, piyano
ARA
Utku Aşuroğlu
Piyano için Dört Parça
I. Tavşan
II. Dökülen Zift Taşları
III. Sıçrayan Zift Taşları
IV. Yanardağın Faaliyete Geçmesi
Aylin Demirhan, piyano
Rahşan İzmirli
Yaylı Dörtlü için Küçük Parça
Sevil Ulucan, 1. keman – Bahar Büyükgönenç, 2. keman
Beste Tıknaz, viyola – Gözde Öcal, viyolonsel
Oya Çınar
Yanılsam, yaylı dörtlü için
Sevil Ulucan, 1. keman – Bahar Büyükgönenç, 2. keman
Beste Tıknaz, viyola – Gözde Öcal, viyolonsel
Rahşan İzmirli
Piyano için Tema ve Varyasyonlar
Begüm Çelebioğlu, piyano
Özcan Sönmez
Yaylı Sazlar Kuarteti No. 1
I. Allegretto moderato
II. Adagio
III. Allegro vivace
Sevil Ulucan, 1. keman – Bahar Büyükgönenç, 2. keman
Beste Tıknaz, viyola – Gözde Öcal, viyolonsel
BESTECİ ÖZGEÇMİŞLERİ VE PROGRAM NOTLARI
MURAT YAKIN
1977 yılında Ankara’da doğdu. 1999’da Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nı kazanarak, burada Ertuğ Korkmaz’la armoni, kompozisyon ve kontrpuan çalıştı. 2003 yılında İTÜ-MİAM’da kompozisyon yüksek lisansına başladı. Halen burada Pieter Snapper ve Kamran İnce ile çalışmalarını sürdürmektedir.
Tantrum
Tantrum, Türkçe’de “sinir krizi” anlamına gelmektedir. Bu çalışmada öncelikli amacım tahta nefesli enstrumanlara özgü multifonik çalma, çeyrek ton çalma gibi çağdaş teknikler ile uğraşmaktı. Uğraştım da… Ama uğraşmak işin kolay kısmıydı. İş icraya gelince, Burak Beşir’i bulmak tamamen şans oldu. O çalmayı kabul etmeseydi, bu parçanın o ilk icrası gerçekleşmeyecekti. Onun için bu parça Burak Beşir’e ithaf edilmiştir.
TEKİN OKCEBE
1976’da İstanbul’da doğdu. 1992 yılında İstanbul Üniversitesi’nde kontrabas öğrencisi olarak müziğe başladı. 2000- 2004 yılları arasında aynı konservatuarın kompozisyon sanat dalı programında lisans eğitimini tamamladı. Halen konservatuarın kontrabas bölümünde yüksek lisans yapmaktadır.
ÖZGE KOCAMAN
1981 yılında İstanbul’da doğdu. 1992’de İTÜ Türk Müziği çalgı eğitim, viyolonsel bölümüne girdi. 1996’da Ramiz Melik Aslanov ile viyolonsel çalışmalarına başladı. 1998-2002 yılları arasında İTÜ Türk Müziği Devlet Konservatuarı kompozisyon bölümü lisans programını bitirdi. Duygu Ünal’la armoni derslerine devam etti. 2003 yılında İstanbul Üniversitesi Kompozisyon Bölümü lisans programını kazandı. Emel Çelebioğlu ile armoni, Mete Sakpınar ile füg ve kompozisyon derslerine halen devam etmektedir.
Denemeler
Yaylılar dörtlüsü için yazılmış, modal denemeleri içeren bir çalışmadır.
ONUR YILDIRIM
Bestecinin özgeçmişi için 2. konsere bakınız.
AYDIN KARLIBEL
1957’de İstanbul’da doğan sanatçı dört yaşında piyano çalmaya başladı. Dokuz yaşında Cemal Resit Rey’in öğrencisi oldu ve vefatına dek besteci ile çalışmalarını sürdürdü. Kolej Saint-Michel (Prix d’Excellences), Robert Kolej, Boğaziçi Üniversitesi (Dilbilim Edebiyat, Eğitim Fakülteleri) nde öğrenim gördü. İngiltere, Avusturya ve İtalya’dan diploma ve payeler aldı. Yirmi yıl boyunca İstanbul Devlet Opera ve Balesi’nde yüzlerce temsilde, yurtiçi ve yurtdışı turnelerde yer aldı, opera, senfoni ve konçerto gibi türlerde eser verdi, kayıtlar gerçekleştirdi. Sanatçı, “Cambridge Biographical Centre”ın “2000 Outstanding Musicians of the 20th Century” ile Lions Derneği’nin “Fahrettin Kerim Gökay” ödüllerinin sahibidir. Halen Doktora tez aşamasında İTÜ-MİAM’da çalışmalarına devam etmektedir.
Beyatlı Kantatı’ndan Üç Bölüm
Yahya Kemal Beyatlı 1884-1958 yılları arasında yaşamıştır. Büyükelçilik görevlerinde de bulunmuş olan sanatçı, çağdaş Türk şiirinin babası sayılmaktadır. Sanatı, gelecek ile geçmiş arasında bir köprü oluşturmaktadır. Kendisini bizzat kendi sözleri ile, “Kökü mazide olan ati’ olarak tanımlamış olan sanatçı divan edebiyatımızla kopmuş olan bağlarımızı yeniden kurmamızı sağlamıştır. Aydın Karlıbel doktora tezi çalışması olarak Beyatlı’nın 10 şiirini solistler, koro ve orkestra için bir Kantat şeklinde bestelemiş bulunuyor. Bu akşam dinleyecek olduğumuz “1918”, “Bedri’ye Mısralar” ve “Erzurum Gazeli”nin dışında bestelenmiş olan şiirler, “Bir Tepeden”, “Bir Başka Tepeden”, “Bebek Gazeli”, “Şarkı” ve “Mahurdan Gazel”dir.
GÖKÇE AĞ
İstanbul’da doğdu. Piyanoya 6 yaşında başladı. İlk konserini 8 yaşında Mersin’de verdi. 10 yaşında Mersin Devlet Opera ve Balesi’nin çocuk korosuna başladı. Üç yıl aralıksız süren bu eğitimi başarıyla bitirdi. Piyano eğitimine 1995 yılında, Mersin Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda Prof. Dr. Frangiz Alizadeh ile başladı. 1998 yılında Frangiz Alizadeh’nin yurtdışına gitmesi nedeniyle çalışmalarına Aylin Ulutaş’la devam etti. 2000 yılında İstanbul’da MSGSÜ Devlet Konservatuvarı piyano bölümüne yatay geçiş yaptı ve Zeynep Yamantürk’ün öğrencisi oldu. Aynı yıl kompozisyon bölümü sınavlarını da kazandı; seviye vererek öğrenimine lise 2’den başladı ve Babür Tongur, Hasan Uçarsu, Özkan Manav,Volkan Barut ve Cumhur Bakışkan’la çalıştı. Birçok konserde piyano eşlikçisi ve solist olarak yer aldı. 2004 yılında, İtalyan Kültür Merkezi’nde “Sesin Yolculuğu” adlı ortak kompozisyon konserinde kendi bestesi olan “Unutamadığım” ve “Bir Prense Mektup” adlı lied’lerinin ilk seslendirilişlerini, piyano eşliğini kendisi çalarak yaptı. Öğrenimine piyano ve kompozisyon bölümlerinde devam eden Gökçe Ağ, kompozisyon çalışmalarını lisans 4. sınıfta Hasan Uçarsu ile sürdürmektedir.
Piyano Sonatı, “Şizofren”
Bu eseri 2003–2004 yılları arasında yazdım. İlginç bir isme sahip, “Şizofren”. Eserime neden böyle bir isim koyduğumu merak ediyorsanız açıklayayım. Bu sonat dört bölümden oluşuyor. Yalnız, alışılagelmedik bir şekilde bütün bölümler birbirinden bağımsız. Birinci bölüm Mi minor, ikinci bölüm Sol minor, üçüncü bölüm modal, dördüncü bölümde ise sağ el farklı tonda, sol el farklı tonda. Ama toplamda hepsi bir bütün. İşte bu yüzden sonatıma “Şizofren” adını koydum. Birinci bölüm ve ikinci bölüm sonat formunda, üçüncü bölüm üç bölmeli lied formunda (ABA), dördüncü bölüm ise ABAB formunda. Bu eseri, benim için çok önemli ve zor bir dönemin ortasında yazmaya başladım. Annemin hastalığının nüksettiği dönemdi. Belki de bu yüzden yeni arayışlar içine girdim ve farklı olmasını istedim.
UTKU AŞUROĞLU
1986 yılında İstanbul’da doğdu. Müziğe 15 yaşında Halit Turan Çam’dan aldığı piyano dersleriyle başladı. 2003 yılında Fenerbahçe Lisesi’nin yabancı dil ağırlıklı bölümünü bitirdi. Daha sonra, Erdem Çöloğlu’yla çalışarak 2005 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nın Kompozisyon Sanat Dalı’nda öğrenci oldu. Bu bölümdeki çalışmalarını Volkan Barut’la sürdüren Aşuroğlu, şu anda lise 1. sınıf öğrencisidir.
Piyano için Dört Parça
Dört bölümden oluşan eserin ilk bölümü tipik bir scherzo’dur. Alaycı bir havanın hakim olduğu müzikte yalın bir armoni dili kullanılmıştır. İkinci ve üçüncü parçalar, daha önce yazdığım Asfalt Çalışması Üzerine Beş Varyasyon’un 3. ve 5. bölümleridir. Dökülen ve sıçrayan zift taşlarının anlatıldığı bu müziklerde tasvir ön plana çıkmıştır. Son müzik olan Yanardağ’ı, izlediğim bir belgeselin ardından yazmaya karar verdim. Bu parçada, lavların patlamadan önce bacaya yaklaşması ve sonunda patlamanın gerçekleşmesi anlatılmaktadır. Bu müziklerde piyano daha çok efekt ve tını özellikleriyle kullanılmıştır.
RAHŞAN İZMİRLİ
Bestecinin özgeçmişi için 1. konsere bakınız.
OYA ÇINAR
1982 yılında Tekirdağ’da doğdu. İlk ve orta eğitimini Gelibolu’da tamamladı. Liseyi İzmir Anadolu Güzel Sanatlar Lisesinde okudu. 2000 yılında mezun oldu.2001 yılında 9 Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Öğretmenliği Bölümünü birincilikle kazandı. Bir yıl okuduktan sonra 2001 yılında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Kompozisyon Bölümü’nü kazandı. Burada Dr.Mete Sakpınar’la Kompozisyon ve Füg; Prof.Dr.Emel Çelebioğlu’yla Armoni ve Müzik Teorisi; Prof.Dr.Ramiz Melik Aslanov’la Partisyon Okuma ve Çalma; Prof.Dr.İlhan Usmanbaş’la Modern Notasyon; Doç.Dr.Lale Feridunoğlu’yla piyano derslerini sürdürdü ve 2005 yılında birincilikle mezun oldu. Halen çalışmalarına İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Kompozisyon Bölümü’nde yüksek lisans öğrencisi olarak devam etmektedir. Eserleri İtalyan Kültür Merkezi, Fransız Kültür Merkezi, Galata Perform, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Konser Salonu, Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde seslendirilmiştir.
Yanılsam
Yaylı dördül için yazılmış olan eser ağırdan hızlıya doğru bir ilerleyiş halindedir. Bu ilerleyiş daha sonra ağır tempodaki final kesitiyle son bulur. Eserde insan hayatındaki hayal kırıklıklarının izleri vardır. Bu izler çoğu kez insanları sarsar ve etkiler ancak eserde yanılmanın artık kanıksanan ve insanı şaşırtmayan tarafı anlatılmaktadır.
RAHŞAN İZMİRLİ
Bestecinin özgeçmişi için 1. konsere bakınız.
Piyano için Tema ve Varyasyonlar
Tema, tamamen bir “huzur”u anlatır. Varyasyonlar sırayla temadaki bu dinginliğe etki ederek bir huzursuzluk, bozulma duygusu oluşturur. Tüm varyasyonlarda giderek artan bu rahatsızlık hissini son varyasyonda, alışma duygusunun etkisiyle “huzur” olarak duyarız.
ÖZCAN SÖNMEZ
17.05.1966 Bulgaristan, Targovişte (Eski Cuma) şehrinde doğdu. 1986-1990 döneminde Plovdiv şehrindeki “Müzik ve Dans Akademisi”nde piyano eğitimini Doç.T. Küvliyev’in yanında ve kompozisyon eğitimini Prof. Ivan Spasov’un yanında gördü. 1990’da Türkiye’ye geldi ve İ.Ü. Devlet Konservatuarı’nda korepetitör olarak çalışmaya başladı. Halen bu görevini sürdürmektedir. 1993’te “Sera” Oda Orkestrası ve Korosu’nu kurdu ve bugüne kadar bu toplulukla konserler verdi. 1997-2000 döneminde İ.Ü. Devlet Konservatuarı’nda yüksek lisans öğrenimi gördü. Mete Sakpınar ile kompozisyon ve Prof. Ramiz Melik Aslanov ile orkestra şefliği çalıştı. 2005 yılından beri aynı hocalarla Sanatta Yeterlik eğitimi görmektedir. 2001-2004 döneminde Bulgaristan’da Sofya Müzik Akademisi’nde Prof. Vassil Kazanciyev ve Doç. Plamen Djouroff ile orkestra şefliği çalıştı ve orkestra şefi ünvanı ve diploması alarak mezun oldu. Özcan Sönmez’in besteleri Aksanat, İtalyan Kültür, Borusan, Avusturya Kültür, Fransız Kültür, İş-Sanat ve AKM gibi çeşitli salonlarda icra edildi. Bestecinin Dört Klarinet Süiti, 2000 yılında Çorum 2. Ulusal Oda Müziği Yarışması’nda “Amatist” grubu tarafından seslendirildi.
Yaylı Sazlar Kuarteti No. 1
Yaylı Sazlar Kuarteti No. 1 üç bölümlük bir eserdir. 1. bölüm 2004 Eylül’de bestelendi, 2. ve 3. bölümler ise 2005 Eylül’de tamamlandı.
1. bölüm – Allegretto moderato: İlk ölçüden itibaren 1. kemandaki ana temayla açılır. Ana tema Türk halk müziğinden alıntı gibi görünmüş olsa da, tamamen besteci tarafından yaratılmıştır. Bölüm üç kesitten oluşmakta. Birinci kesitte ana temanın sunuşuyla ve işlenmesiyle beraber, bizi temadan uzaklaştıran ara cümleler de duyabiliriz. İkinci kesit piu mosso, temasıyla, temposuyla ve karakteriyle birinci kesite bir nevi kontrast oluşturuyor. Re-ekspozisyon işlevi gören üçüncü kesit, birincinin değişmiş tekrarı olarak meydana geliyor. Bölüm ana temanın giderek yükselmesiyle oluşan coda ile bitiyor.
2. bölüm – Adagio: Özgün temasıyla ve durgun karakteriyle bizi folklorik havadan uzaklaştırıp slow-jazz atmosferine yaklaştırsa da, temayı oluşturan motifler Bulgar halk müziğindeki melodileri andırıyor. İlk kesitte tema sunulduktan sonra armonik ve kontrapuntal bir şekilde geliştiriliyor. Orta kesite epizod diyebiliriz. Burada yeni bir tema sunuluyor ve kısmen geliştiriliyor. Üçüncü kesit bir re-ekspozisyondur.
3. bölüm – Allegro vivace: Temposuyla ve karakteriyle müzik literatüründe “perpetum mobile” (bitmeyen hareket) olarak adlandırılan eserleri andırıyor. Tema, Türk halk müziğini andırsa da bestecinin ürünüdür. Bu bölümde partiler arası hareketli diyaloglar izleyebiliriz. Bölümdeki tüm hareketler ana tema kökenlidir. Sadece 69-74 ölçüler arası kesitin tematik yapısı değişiktir. Bölüm çok kısa bir re-ekspozisyon ve coda ile bitiyor.